“Waar wil je de glazen hebben?”, klinkt het uit de keuken
Niet alleen mijn vader, maar ook mijn moeder is meegekomen. Beiden zijn druk aan het werk en ik loop er een beetje tussendoor te drentelen. Van de één naar de ander. Om ze te voorzien van antwoorden op vragen, overbodige informatie, onnodige tips en uiteraard een glaasje water.
Ze is de inhoud van de keukenkastjes aan het inpakken. Want het begon met de nieuwe vloer en keuken. Maar eerst moet het HoutenHuisje leeg. Compleet leeg. Gelukkig is het klein en een vakantiehuisje. En heb ik een hard werkende KlusPloeg. Dus is het leegruimen in een klein uurtje gedaan. En omdat de nieuwe vloer niet in de badkamer komt, staat de complete inventaris in de douche opgestapeld! Het werk vordert sneller dan ik denken kan, dus mijn stappenplan komt goed van pas.
Nu het slopen van de keuken. Helemaal mijn ding! Moet lukken!
Nog voor de schaft – zoals dat heet in bouwvakkerstermen – is de keuken weg. Oké, op een bovenkastje en de afzuigkap na. Maar toch… gas en water zijn afgekoppeld. Het werkblad, kooktoestel en onderkastjes zijn weg. Er is een nieuwe groep voor elektra aangemaakt voor de nieuwe inductiekookplaat. Dit is meters maken! Het voelt goed. Eerst lunchen.
Mijn KlusPloeg is vastberaden!
Na de lunch blijkt het minder eenvoudig dan gedacht. De bovenkastjes zitten stevig bevestigd vanuit de achterwand, vanuit de hal. Op zich nog geen punt. Maar wat als er later een tweede wand tegenaan gezet is?! Tja, dan kom je dus niet meer bij de bevestiging. Mooi weggewerkt. Niet bedoeld om ooit weg te willen halen. Gelukkig heb ik hulp. En met wat extra mankracht begeven ze dan toch. De afzuigkap volgt op dezelfde methode.
Het volgende klusje: het losbikken van de tegeltjes. Liefst zo veel mogelijk heel gelaten, zodat ze hergebruikt kunnen worden. Maar ook hier loopt het anders. Ze blijken zo ongeveer vergroeid te zijn met de wand. Ze komen er niet heel af. Daaaag hergebruik. Echter, ook de achterwand (bestaande uit oude boarddeuren) blijft niet heel bij deze actie. Waar ik normaal gesproken voor een grondige aanpak kies bij mijn projecten, is die benadering bij mijn eigen klussen altijd ver te zoeken. Ik zeg: multiplexplaatje er tegenaan. Niemand die het ziet. Maar mijn KlusPloeg is meer van de lange-termijn-oplossing en vastberaden. Kortom: de hele wand gaat er uiteindelijk uit.
En tja, als dan toch alles weg is… nemen we het systeemplafond ook gelijk mee. Daar hoopte ik stiekem al op, want té lelijk. Maar dit had eventueel in “Fase 3” van de verbouwing gekund.
Resumé: vloer leggen, wandje plaatsen, plafond monteren en een keuken in elkaar zetten.
Eind dag 1 is het werk al verdrievoudigd.
